Właśnie w Mandze albo się skończyło albo kończy się pierwszy w Polsce spektakl Japońskiej Sztuki Scenicznej
Shinnai Buyo
Shinnai to jeden z tradycyjnych, typowych dla Japonii gatunków śpiewnej narracji. Opowieść jest częściowo śpiewana, a częściowo mówiona przez kantora (narratora), któremu akompaniuje dwóch muzyków, grających na shamisenie.Buyō – to japońska tradycyjna sztuka sceniczna, będąca połączeniem tańca i pantomimy, oparta na klasycznych technikach artystycznych.
W Krakowie artyści maja jedyny koncert w Polsce. Wcześniej miał odbyć się spektakl w warszawie w Teatrze na Woli ale niestety ze względu na wydarzenia w Japonii został on odwołany. Spektakl wykonał zespół pod kierunkiem Wakasanojō Tsuruga XI.
Wakasanojō Tsuruga XI Wakasanojō urodził się w 1938 roku w Tokio, jako Yukimichi Takahashi. Naukę rozpoczął w wieku 10 lat pod okiem ojca, Tsuruga Isedayu I, który był kantorem shinnai. W 1999 r. został 11. iemoto (dyrektorem) Szkoły Tsuruga i od 2000 r nosi swoje obecne imię - Wakasanojō Tsuruga, które przysługuje głowie Szkoły od czasów Wakasanojō Tsuruga I.
Jest posiadaczem tytułu Ważny Niematerialny Skarb Kultury ( cóż za piękny tytuł ! ) a także posiadaczem najważniejszym orderem Japonii Orderem Wschodzącego Słońca (najstarszym orderem japońskim)
W spektaklu wykorzystano tradycyjne instrumenty japońskie
Shamisen – instrument o trzech strunach, podobny do banjo, na którym gra się za pomocą plektronu w kształcie liścia miłorzębu.
Koto – trzynastostrunowy instrument o wydłużonym kształcie, podobny do cytry, którego struny szarpie się trzema pazurkami przymocowanymi do palców.
Shakuhachi – instrument dęty, rodzaj fletu prostego.
Ja miałem możliwość podglądnąć próby tego znakomitego teatru.
Shinnai Buyo w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha 18.03.2011
.
Shinnai Buyo
Shinnai to jeden z tradycyjnych, typowych dla Japonii gatunków śpiewnej narracji. Opowieść jest częściowo śpiewana, a częściowo mówiona przez kantora (narratora), któremu akompaniuje dwóch muzyków, grających na shamisenie.Buyō – to japońska tradycyjna sztuka sceniczna, będąca połączeniem tańca i pantomimy, oparta na klasycznych technikach artystycznych.
W Krakowie artyści maja jedyny koncert w Polsce. Wcześniej miał odbyć się spektakl w warszawie w Teatrze na Woli ale niestety ze względu na wydarzenia w Japonii został on odwołany. Spektakl wykonał zespół pod kierunkiem Wakasanojō Tsuruga XI.
Wakasanojō Tsuruga XI Wakasanojō urodził się w 1938 roku w Tokio, jako Yukimichi Takahashi. Naukę rozpoczął w wieku 10 lat pod okiem ojca, Tsuruga Isedayu I, który był kantorem shinnai. W 1999 r. został 11. iemoto (dyrektorem) Szkoły Tsuruga i od 2000 r nosi swoje obecne imię - Wakasanojō Tsuruga, które przysługuje głowie Szkoły od czasów Wakasanojō Tsuruga I.
Jest posiadaczem tytułu Ważny Niematerialny Skarb Kultury ( cóż za piękny tytuł ! ) a także posiadaczem najważniejszym orderem Japonii Orderem Wschodzącego Słońca (najstarszym orderem japońskim)
W spektaklu wykorzystano tradycyjne instrumenty japońskie
Shamisen – instrument o trzech strunach, podobny do banjo, na którym gra się za pomocą plektronu w kształcie liścia miłorzębu.
Koto – trzynastostrunowy instrument o wydłużonym kształcie, podobny do cytry, którego struny szarpie się trzema pazurkami przymocowanymi do palców.
Shakuhachi – instrument dęty, rodzaj fletu prostego.
Ja miałem możliwość podglądnąć próby tego znakomitego teatru.
Shinnai Buyo w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha 18.03.2011
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz