poniedziałek, 31 stycznia 2011

Zdjęcia

Ponad 130 tys. zdjęć opublikował na swoich specjalnej stronie  yadvashem.org. Zdjęcia z całego świata. Są i z Polski. I to ogromna ilość nigdzie nie publikowanych nigdy nie pokazywanych. Zdjęcia niezwykłe. Zdjęcia które oglądając je wzbudzały u mnie uśmiech jak i przerażenie. Jest mnóstwo zdjęć Krakowa, Płaszowa, mieszkańców Krakowa.
Oto niewielka ilość z nich

Kraków w Yad Vashem www.yadvashem.org  31.01.2011


Pierwsze co rzuciło mi się oglądając zdjęcia to ogromne ilości flag hitlerowskich. Wszędzie, na lampach w oknach gdzie tylko można


                                                          ... tu Pałac Sztuki na Pl. Szczepańskim



... a tutaj Matejko w objęciach swastyk...


...to też Plac Szczepański...




... Rynek Główny...





.. tu też Rynek. Parada Niemców. W głebi nieistniejacy juz budynek arsenału przy Ratuszu
... jest mnóstwo zdjęć Żydów Krakowskich. W tych plikach które przeglądałem były zdjęcia z przeniesienia Żydów do Getta w Podgórzu...



...Żydzi na Placu Nowym...


" Żydzi w kolejce do wody w gettcie "


                                                       ... to zdjęcie było zatytułowane ; Dziewczyny na ulicach Getta


" Starszy Żyd przy wejściu do domu w Gettcie "


" Przed pasmanterią żydowską w Gettcie "


Są również inne zdjęcia. jak np. z propagandowej wystawy objazdowej na Rynku Głównym " Plan czteroletni "



... i poszczególne stoiska na tej wystawie...


Sa równiez zdjęcia miasta...




Są też zdjęcia z usuwania Pomnika Mickiewicza...



W plikach znajduje się również dużo zdjęć Niemców. Tutaj " fotograf PK666 z kamery ARRIFLEX, na początku 1941 roku."  



To niezwykła podróż w czasie. Ja tylko zobaczyłem cząsteczkę tego co tam się znajduje. Niestety większość z tych materiałów fotograficznych budzą zgrozę i przerażenie. Ale trzeba to zobaczyć.

niedziela, 30 stycznia 2011

Tatami

Myślimy o sobie stereotypami. My o Nich samurajami, kwitnącą wiśnią, i niezwykłą elektroniką. Oni o Nas Chopinem, Wałęsą i pewnie jak wszyscy wódką ( choć to niepewne ). Manggha w Krakowie robi bardzo dużo aby te stereotypy stępić. " Japonia z tatami pod stopami " to znakomita wystawa a właściwie prezentacja tego co my wszyscy właśnie myślimy o Japonii stereotypowo ale jakby szerzej. Bo kto nie słyszał o kimonie, ale ilu umie je założyć, kto nie słyszał o origami a przecież jest niewielu którzy złożą papierowego żurawia. Słyszymy o tatami ale ilu z nas tak naprawdę mogło chodzić po tatami. Jest znakomita okazja. Bo na tą prezentację aby się dostać trzeba jak w domu japońskim zdjąć buty i zostawić je w szafce, a potem możemy swobodnie stopami chodzić po tatami ( przed wyjściem z domu sprawdź czy nie masz dziur w skarpecie ! ). Prezentacja jest podzielona na pięć tematycznych obszarów gdzie poznajemy gry, japońskie jedzenie, kulturę,  poznajemy Święto Tanabata, dowiadujemy się co to takiego chashitsu i Tsukimi. Aż trudno spamiętać. Dla starych bywalców Mangghi, oczywiście to nie dziwota,  ale dla tych co nie wiedzą informuję że  Manggha bardzo dba o najmłodszych. Dlatego w każdym z pięciu obszarów jest miejsce dla najmłodszych gdzie mogą robić wszystko. Malować grać, bawić się a przede wszystkim poznawać nieznane obszary. I w tym jest cały myk który przyciąga tu tłumy. Powinno poznawać się od najmłodszego. Nie będziemy wtedy myśleć stereotypami.
I pamiętajcie ! Ściągamy buty i na tatami !

" Japonia z tatami pod stopami " Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha  30.01.2011 r. 























Czapka

Szanowni Koleżanki i Koledzy w Wierze Fotograficznej  !!!
Zwracam się do Was z uprzejmą prośbą o wybaczenie mi faktu posiadania wielokolorowej czapki na głowie w trakcie swojej pracy. Czasami tak musi być. Od czasu kiedy moja kominiarka gdzieś się zawieruszyła ( pewnie w czasie pracy przy zamieszkach lub walkach kiboli ) muszę używać czapki wielokolorowej, pięknej samej w sobie i niezwykle koszmarnej dla innych. Niestety czapka ta jest w moim domu traktowana jako pamiątką której za Boga nie możemy zgubić, zniszczyć, mole i inne insekty jej się nie łapią ( choć nie posiadam takowych )  Ową czapkę - widkę zakupiłem w listopadzie 1981 roku na trzy tygodnie przed stanem wojennym w miejscowości Budapeszt. Jak wiadomo w tamtym okresie Budapeszt to był zachód Polska kompletna nędza. A wiec zakupiliśmy ze swoją małżonką wiele rzeczy a czapka leżała w jakimś zakładzie czy sklepiku na wystawie. Do dziś nie wiem co mi się w niej podobało i co zadecydowało że ją kupiliśmy. Czy kolor czy wzór, na pewno nie wiedziałem że jest tak utkana że za cholerę nie chce się zniszczyć i odbarwić Cały czas wygląda tak samo. Wiem że dla was widok mój z tym kolorowym łbem to koszmar. Ja usiłuję się chować za innymi ale cały czas gdzieś ta cholera przebija się na zdjęciach czy relacjach telewizyjnych. Za to w domu mam spokój bo Jola zawsze wie że nie kłamię jak mówię że byłem na obsłudze. Wystarczy włączyć telewizję.
Dlatego też proszę Was o wybaczenie że czasami włażę wam w kadr swoim kolorowym łbem. Ale jest nadzieja. Za chwilę będzie wiosna i czapka pójdzie do lamusa.
Post ów wymusiło na mnie sumienie które po obejrzeniu dostarczonych mi zdjęć z 31 12.2010 czyli powitania Nowego Roku na Kopcu Kraka nie pozwoliło mi spać spokojnie. Dzieki Jagodzie i Marcinowi za niezwykłą pamiątkę z tamtego dnia. Mam nadzieje że za bardzo nie klniecie.

Pozdrawiam Maro

P.s 1.  Za chwilę ruszam na Morsy. Czapka już na głowie.
      2. Nie radze mi jej ukraść, zniszczyć,  schować  lub w jakiejkolwiek inny sposób zresetować. Mam  drugą. Żony. Taką samą.
      3. Szanowni kibice Cracovii. Moja czapka nie jest wyrażeniem miłości do Podhala Nowy Targ, wiec bardzo proszę o powstrzymanie się przed biciem, szturchaniem pluciem i wyklinaniem na widok mojej czapki w naszym Pałacu Lodowym.

Czapka - Widka  31.12.2010 na Kopcu Kraka. Zdjęcia Marcina Zięby i Jagody Madej. Dzieki piękne !

Najpierw trochę historii. Czapka - widka w 1982 roku na głowie Joli a obok nasz starszy w wieku niecałego roku



Paparuch na Kopcu Kraka...